دوره چهارم جدول تناوبی، میزبان عناصر بسیار مهمی است که پس از انقلاب صنعتی اروپا، استفاده از آنها روز به روز بیشتر شد و تا جایی پیش رفت که اکنون با کاهش منابع طبیعی آنها در روی زمین، احتمالا می بایست دنبال جایگزین های دیگری باشیم.
می دانیم که غالب وسایل الکترونیکی موجود در بازارهای دنیا همچون تلفن های هوشمند، تبلت ها و لپ تاپ ها، از باتری های لیتیوم – یونی استفاده می کنند و عنصر کبالت، یکی از موارد مهم در ساخت این نوع باتری ها به شمار می رود.
اکنون با کاهش میزان تولید عنصر کبالت در جهان، شرکت های بزرگ تکنولوژی مثل سامسونگ، الجی و اپل قصد دارند طراحی محصولات خود را به سمت استفاده از جایگزین های دیگر به جای باتری های لیتیوم – یونی تغییر دهند تا علاوه بر افزایش کیفیت و کارایی تولیدات خود، در حذف این عنصر از چرخه ساخت باتری سهیم باشند.
کشور کنگو به عنوان اصلی ترین تأمین کننده کبالت، در کنار درگیری های سیاسی و نظامی خود، شاهد افزایش روز افزون تقاضا برای باتری های لیتیومی بزرگ جهت استفاده در خودروهای برقی است و این سبب شده تا قیمت عنصر کبالت در طول یک سال، تا ۹۰ درصد رشد کند.
اکنون قیمت یک تن کبالت بیش از ۶۱۰۰۰ دلار قیمت دارد.
شرکت های بزرگ تکنولوژی در دنیا قصد دارند تا در بازطراحی باتری های خود، کاتدهای قبلی را با ترکیب ۸۰ درصد نیکل، ۱۰ درصد کبالت و ۱۰ درصد منگنز برای تولید یک آلیاژ بهتر جایگزین نمایند؛ کاتدهای فعلی شامل ۶۰ درصد نیکل، ۲۰ درصد کبالت و ۲۰ درصد منگنز است.
ایجاد چنین تغییری در مهم ترین بخش وسایل الکترونیکی، باعث کاهش وابستگی به این ماده می شود و علاوه بر افزایش عمر باتری های لیتیوم – یونی، سبب بهبود کارایی و شارژ پذیری نیز خواهد شد.
فرآیند طراحی مجدد باتری ها با هدف کاهش کبالت، زمانی بین ۳ تا ۴ سال را می طلبد؛ بنابراین کمپانی ها مجبور هستند تا به دنبال منابع دیگری برای تأمین کبالت مورد نیاز خود باشند. در غیر این صورت، با افزایش تدریجی قیمت باتری ها، هزینه تمام شده برای خرید یک محصول تا حد زیادی بالا خواهد رفت.
به نظر شما آینده محصولاتی که زندگی انسان ها را تحت تأثیر قرار داده اند، به کجا خواهد رفت؟