اثر هیدروفلوئوریک اسید بر بدن

هیدروفلئوریک اسید یک مایع خورنده و به شدت از نظر تماس با پوست سمی است.زیرا این اسیدقادر است در بافت بدن نفوذ کند. این اسید چه با پوست یا چشم یا وقتی تنفس می شود و یا بلعیده می شود در همه ی این حالت ها سمی است. اثر خوردگی این اسید ممکن است به سرعت نباشد. و این ممکن است یک اطمینان کاذب به قربانی بدهد که اتفاق بدی نیفتاده است و به همین دلیل عملیات درمان را به تاخیر می اندازد. اگرچه یک بوی مشخصی دارد ولی HF ممکن است یک آسیب جدی بزند بدون آن که بویی از آن استشمام شود. اسید HF بر روی کار اعصاب اثر می گذارد. و این به معنی این است که سوزش ممکن است همراه با درد نباشد. بنابر این تماس تصادفی و غیرمنتظره با این اسید ممکن است شخص متوجه نشود و در درمان تاخیر شود و وسعت صدمه افزایش یابد. علائم سوختگی HF شامل سوزش چشم، پوست، بینی و گلو، سوزش چشم و پوست، ورم غشاء مخاط بینی، برونشیت، ورم ریه، و آسیب به استخوان باشد.
ممکن است از طریق پوست جذب خون شود و با کلسیم موجود در خون واکنش دهد و با ایجاد رسوب کلسیم فلئورید باعث توقف قلب شود. سوختن در مساحت بزرگ تر از ۱۶۰ سانتی منر مربع این توانایی را دارد که سبب مسمومیت جدی بدن با تداخل با سرم کلسیم و درد شدید شود. در بدن هیدروفلئوریک اسید با یون های مهم کلسیم و منیزیم واکنش می دهد. بنابراین هیدروفلئوریک اسید اغلب با کلسیم گلوکونات وارد عمل می شود. سوختن شیمیایی با HF می تواند بوسیله ی شستشو و ژل ۲/۵٪ کلسیم گلوکونات و یا شستشو با محلول ویژه درمان شود. به هر حال از آنجایی که HF جذب هم می شود درمان پزشکی هم لازم است و شستشوی به تنهایی کافی نیست. تزریق درون رگ کلسیم کلرید اثر زیادی در درمان سوختگی با HF را دارد.
هیدروژن فلئورید می تواند در اثر سوختن بسیاری از ترکیبات فلئور دار تولید شود، مانند تهیه ی وایتون(یک پلاستیک) و پلی تترا فلئورو اتیلن (تفلون).