در زمانه ای زندگی می کنیم که ربات ها، پا به پای انسان ها در حال رشد هستند. اکنون با ساخت پوست مصنوعی هوشمند، این پیشرفت بیشتر هم خواهد شد.
در بازارهای Hi-Tech امروزی پوست های الکترونیکی انعطاف پذیری وجود دارند که می توانند به اندام های مصنوعی و ربات ها، حس تماس ببخشند.
دانشمندان دانشگاه تگزاس اما خبر از توسعه یک پوست مصنوعی هوشمند می دهند که حساسیتی به مراتب بیشتر از پوست انسان ها دارد.
این پوست دارای میلیون حسگر منعطف ریز است که با نانو ذرات اکسید روی با قطر ۰/۲ میکرون ساخته شده است.
اگر بخواهیم درک نسبی ای از این قطر داشته باشیم، باید آن را با موی انسان مقایسه کنیم. قطر هر موی انسان در حدود ۴۰ تا ۵۰ میکرون است.
حسگرهایی که در این پوست گنجانده شده است، به شکل کاملا مستقل عمل کرده و نیازی به منبع تغذیه یا ولتاژ خارجی ندارند.
میلیون ها حسگر که چنین دقتی برایشان در نظر گرفته شده، در لایه ای کشسان از مواد پلیمری موسوم به پلی آمیدها که مقاوم در برابر رطوبت هستند، دسته بندی شده اند.
بنابراین در این نوع طراحی، شاهد پوستی محکم، انعطاف پذیر و همراه با خاصیت ضد نفوذ پذیری آب هستیم.
اگر فشار بسیار کمی به پلی آمید وارد کنیم، حسگرهای تولید شده در ابعاد نانو می توانند به واسطه خمش آن را تشخیص دهند.
نکته جالب دیگری که باید به آن اشاره کرد، حساسیت فوق العاده این پوست مصنوعی هوشمند در برابر لرزش ها است؛ در عین حال که قابلیت تشخیص تغییرات دما را نیز دارد.
از جمله کاربردهای این ماده می تواند بازوهای رباتیک، انگشت های پروتز دست و یا صدها دستگاه مبتنی بر حسگر باشد.
یکی از پژوهشگران این پروژه، «چلیک باتلر» است که از حساسیت های بسیار بالای این sensor ها می گوید:
«این حسگرها آنقدر حساس اند که اگر با بخشی از انگشت تان آنها را بخارانید، این فناوری می تواند کمک کند تا هویت آن فرد شناسایی شود.
تصور جالبی است! با استفاده از این ربات که دانشجویان من ربات های مودار خطابشان می کنند، افراد قادر به تشخیص هویت فرد باشند.»